eaak.ioniou@gmail.com

Κυριακή 18 Μαρτίου 2018

ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ-ΕΑΑΚ★


Παρ’ όλη την μετατροπή της αδιαφορίας και της άγνοιας σε πολιτική άποψη, οι επιλογές κι οι αποφάσεις που λαμβάνονται κι εφαρμόζονται από την τρέχουσα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχουν πολύ πραγματικά αντικρίσματα. Ως φοιτητές του τμήματος πληροφορικής, ολοένα παρατηρούμε τον δυναμικό (από πλευράς αγοράς εργασίας – επαγγελματικής αποκατάστασης) κλάδο της επιστήμης μας να καταρρακώνεται. Χρονοβόρες, εξουθενωτικές δουλειές με ελάχιστες γνωστικές προϋποθέσεις απαιτούν μακροχρόνιες προϋπηρεσίες και εξειδικευμένα βιογραφικά. Πανεπιστήμια κλείνουν, συγχωνεύονται, χάνουν κεκτημένες λειτουργίες λόγω της συνεχούς μείωσης της κρατικής χρηματοδότησης που τα ωθεί στην αναζήτηση εξωτερικών πόρων για την κάλυψη των εξόδων τους (αυτοχρηματοδότηση). Η εξαθλιωμένη τριτοβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα καταστρέφει οποιοδήποτε όνειρο για ακαδημαϊκή μόνιμη επαγγελματική ενασχόληση, προκαλώντας προφανώς τους πιο λαμπρούς αποφοίτους συναδέλφους μας να την αναζητούν σε χώρες του εξωτερικού. Η απόκτηση της διδακτικής επάρκειας αποκολλήθηκε από το πτυχίο μας και προσφέρεται επί πληρωμή μέσω σεμιναρίων.
Το Ιόνιο Πανεπιστήμιο, αν και πιστό στην κεντρική διοίκηση του υπουργείου, χαρακτηρίζεται από πολλές ιδιαιτερότητες, οι οποίες κατά κύριο λόγο πηγάζουν από την τοπική κοινωνία της Κέρκυρας. Η τοπική επιχειρηματικότητα εξαρτάται εξ’ ολοκλήρου από την τουριστική περίοδο για να λειτουργήσει, μεταφέροντας τους φοιτητές ως καταναλωτική ομάδα στο περιθώριο. Τα εξωπραγματικά ενοίκια για σπίτια-τρύπες, παλιές αποθήκες που μετατράπηκαν σε χώρο φιλοξενίας κι ύστερα σε εξτραδάκι για τον ιδιοκτήτη, σε συνδυασμό με την διαρκώς υπολειτουργική φοιτητική μέριμνα, που ενώ μπορεί να τα σκάει χοντρά σε ξενοδόχους σε εποχές κρίσης, επιμένει να αρνείται τη δημιουργία οποιουδήποτε σχεδίου ανέγερσης νέας εστίας (η απάντηση είναι πάντα η ίδια: η μελέτη συνεχίζεται, εδώ και 10+ χρόνια), αποδεικνύουν την έλλειψη βασικών παροχών για φοιτητές διαφόρων πληττόμενων κοινωνικών ομάδων:
χωρίς λεφτά, δεν σπουδάζεις.
Ποια δημόσια και δωρεάν παιδεία; Ακόμα και το φοιτητικό εστιατόριο είναι μοιρασμένο σε δύο μεριές: 4 ευρώ για άφθονο μέτριο φαγητό Χούτος, 2 ευρώ για μικρή μερίδα κακό φαγητό Χούτος, που αν είσαι τυχερός (ή μάλλον πολύ άτυχος), θα μπορείς να το τρως άνευ αντιτίμου.
ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ-ΕΑΑΚ
Οι λύσεις που βρίσκουμε είναι για τον καθένα διαφορετικές και προσαρμοσμένες στον χαρακτήρα του. Κάποιοι στερούν πολυτέλειες από τους γονείς τους, κάποιοι στερούν τα βασικά από τους γονείς τους, κάποιοι λιώνουν σε 1, κάποιοι σε 2 δουλειές, ενώ οι πιο ακραία επηρεασμένοι από την κατακρεούργηση των κοινωνικών πολιτικών του κράτους απλά εγκαταλείπουν το όνειρο μιας φυσιολογικής φοιτητικής καθημερινότητας, γυρίζοντας στον τόπο καταγωγής τους. Ακολουθούν προσπάθειες ταυτόχρονης εργασίας και εξ αποστάσεως αφιέρωσης άπλετου χρόνου με στόχο ένα πτυχίο που μπορεί σε λίγα χρόνια να μην υπάρχει πια (πολιτικές συγχώνευσης και κατάργησης σχολών).
Εν μέσω τόσων δυσμενών συνθηκών αρχίζει να ξεπροβάλλει ένα νέο πρόβλημα που θλίβει πολλούς: η εικόνα του άδειου αμφιθεάτρου. Ορίστε ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα που προκύπτει από συγκεκριμένες σύγχρονα εφαρμοζόμενες πολιτικές. Χάνεται η εμπιστοσύνη προς την εκπαίδευση. Δεν είναι πρόβλημα μόνο στο Ιόνιο, και δεν είναι πρόβλημα μόνο στα πανεπιστήμια. Η μη-υποχρεωτική δευτεροβάθμια εκπαίδευση αντιμετωπίζει την ίδια δυσκολία. Και ποιά είναι η λύση που δίνεται εκεί και τόσο καλά λειτουργεί;
Εφαρμόζονται «άτυπα» παρουσιολόγια σε εργαστήρια όπου η γραμματεία της σχολής υποστηρίζει ότι δεν προβλέπεται διαδικασία καταγραφής παρουσιών. Οι δικαιολογίες διαφέρουν ανά περίπτωση: κάποιοι δηλώνουν ότι το κρατάνε για τον εαυτό τους, για να φρεσκάρουν τη μνήμη τους με τα ονόματά μας, για να γνωρίζουν ποιος ασχολείται περισσότερο… Όπου κρατούνται τυπικά οι απουσίες με ενημέρωση της γραμματείας υποστηρίζουν ότι η στατιστική αποτυχία των φοιτητών στις εξετάσεις παρά την ευκολία των θεμάτων μετατρέπει την πρακτική των υποχρεωτικών παρακολουθήσεων σε μονόδρομο. Σε πλήρη αντιπαράθεση έρχονται όμως τα ξεχειλισμένα εργαστήρια: πολλές φορές μοιράζεται ένας υπολογιστής του εργαστηρίου μεταξύ 2 ή και 3 ατόμων. Γιατί αντί να μοιράζονται στα εργαστήρια οι φοιτητές ανάλογα το πραγματικό πλήθος των εγγεγραμμένων, μοιράζονται με βάση κάποια φλου πρόβλεψη κάποιου διαφορετικού, μικρότερου αριθμού.
Εμείς, ως ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ – ΕΑΑΚ, υποστηρίζουμε ότι οι λύσεις στα συλλογικά προβλήματα δεν πρέπει εξυπηρετούν ατομικά συμφέροντα. Η εξεταστέα ύλη οφείλει να είναι προκαθορισμένη, να διδάσκεται στα πλαίσια μαθημάτων αλλά και να προμηθεύεται δωρεάν σε όλους τους φοιτητές. Μόνο κάποια εξέταση μπορεί να προσδιορίσει τις γνώσεις του φοιτητή πάνω στην ύλη. Η αυξομείωση του τελικού βαθμού μπορεί να φαντάζει σχεδόν σαν μέση λύση, αλλά δε γεννηθήκαμε χθες. Τακτικές μερικής εφαρμογής κανόνων με στόχο την αποδοχή τους από το κοινό ανήκουν σε εταιρικές λογικές διοίκησης.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΗ ΠΑΡΟΥΣΙΟΛΟΓΙΩΝ
ΕΝΑΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΦΟΙΤΗΤΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ
ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
ΑΝΕΓΕΡΣΗ ΝΕΑΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗΣ ΕΣΤΙΑΣ
ΜΑΥΡΟ ΣΕ ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗΣ ΤΩΝ ΠΤΥΧΙΩΝ ΜΑΣ




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου