Τι μέλλον μας ξημερώνει άραγε;;;;

          Άλλη μια ανοιξιάτικη μέρα, γεμάτη ήλιο και αισιοδοξία ξημέρωσε στην Κέρκυρα… Η ίδια μέρα όμως δεν ξημερώνει δυστυχώς και για το εργασιακό σου μέλλον… Φίλε φοιτητή, χωρίς να θέλουμε να κινδυνολογούμε, ήρθε η ώρα να ανοίξεις τα μάτια σου και να δεις τι πραγματικά σε περιμένει μόλις βγεις από αυτό το πανεπιστήμιο. Προφανώς θα γνωρίζεις ότι ψηφίστηκε η νέα δανειακή σύμβαση από την κυβέρνηση, αυτό που άλλωστε λέμε το μνημόνιο νούμερο 2, η οποία υποθηκεύει το μέλλον σου. Δε γνωρίζεις όμως τι ακριβώς σου επιφυλάσσει, και τι συνθήκες διαμορφώνονται μετά από αυτήν.

            Αρχικά, για άλλη μια φορά στο στόχαστρο βρίσκεται φυσικά το πιο ζωτικό κομμάτι του πληθυσμού, η εργαζόμενη νεολαία. Πέρα από τους νόμους που υποβαθμίζουν ουσιαστικά την παιδεία και το δημόσιο χαρακτήρα της (νόμος Διαμαντοπούλου, αξιολόγηση, ΙΔΒΕ, κτλ), και ενώ πολλά ΑΕΙ και ΤΕΙ απειλούνται με συγχωνεύσεις ή καταργήσεις, μειώνονται επιπλέον κατά 10% τα κονδύλια για σίτιση-στέγαση στα ΑΕΙ και τις τεχνικές σχολές του ΟΑΕΔ, ενώ μειώνεται και η χρηματοδότηση για τα εργαστήρια ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ. Έτσι υποβαθμίζεται και η τεχνική εκπαίδευση. Επιπλέον, η νεολαία φαίνεται να χάνει κάθε δικαίωμα με την είσοδό της στην εργασία. Με τη νέα δανειακή σύμβαση ο βασικός μισθός για τους νέους μέχρι 25 ετών μειώνεται κατά 32%, πέφτει δηλαδή στα 530€ μεικτά και γύρω στα 450€ καθαρά! Όσον αφορά τους υπόλοιπους μισθούς, μετά τα 25, μειώνονται κατά 22%.

Γενικότερα στον τομέα της εργασίας, πέραν της μείωσης των μισθών έχουμε την κατ’ ουσίαν κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, δηλαδή επίθεση στις συλλογικές συμβάσεις και στα κεκτημένα των εργαζομένων. Οι Συλλογικές Συμβάσεις (κατοχυρωμένα νομικώς δικαιώματα εργαζομένων που αφορούν κατώτερους μισθούς, συνθήκες εργασίας, ασφάλιση, άδειες, κτλ) στο εξής θα διαρκούν έως και τρία χρόνια και οι συμβάσεις που έχουν διάρκεια 24 μηνών και πάνω, θα έχουν διάρκεια μόνο μέχρι ένα έτος. Επίσης η προσφυγή στη Διαιτησία (θεσμός όπου αποφασίζονται ζητήματα που αφορούν διαφωνίες για εργασιακά και επαγγελματικά θέματα) μπορεί να γίνει μόνο από κοινού με την εργοδοσία, πράγμα που επιτείνει την επίθεση στις συλλογικές διεκδικήσεις από τη στιγμή που υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων με την εργοδοσία.  Συνεχίζοντας, η δανειακή σύμβαση καταργεί τους κανονισμούς εργασίας των ΔΕΚΟ. Επίσης έχουμε μείωση κατά 5% των «κοινωνικών εισφορών», των συντάξεων από το Σεπτέμβρη του 2012. Σημαντικό τέλος χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων και απολαβών έχουμε με την επαναφορά της οδηγίας Bolkenstein (=παροχή διασυνοριακών υπηρεσιών σε πλήθος τομέων, συμπεριλαμβανομένων των γραφείων εύρεσης εργασίας), δηλαδή η παροχή υπηρεσιών όχι βάσει του ελληνικού δικαίου (μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις) αλλά της χώρας όπου εργάζεται θα είναι ο καθένας. Ο εργοδότης ευκολότερα θα μεταφέρει την επιχείρησή του σε μια χώρα όπου όλοι θα υποχρεώνονται να πληρώνονται λιγότερο (φτηνό εργατικό δυναμικό) για να μπορεί να μεγιστοποιήσει το κέρδος του εις βάρος των εργαζομένων.

Η επίθεση όμως δε σταματά εδώ. Στον τομέα της υγείας έχουμε μείωση των δαπανών σε ποσοστό λιγότερο του 6% του ΑΕΠ. Επίσης μείωση των Συμβάσεων που έχουν γίνει με ιδιώτες γιατρούς και αύξηση των εισφορών του ΟΓΑ. Η κοστολόγηση των υπηρεσιών των νοσοκομείων με σκοπό τη «μείωση των εξόδων» (για ποιον χτυπά η καμπάνα;) έχει ακόμη δρομολογηθεί.

Ούτε τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν ξεφύγει από το στόχαστρο της δανειακής σύμβασης. Προβλέπεται μείωση των αποθεματικών τους σε ποσοστό άνω του 50% χωρίς να υπάρχει μέριμνα για την επανακεφαλαιοποίηση των ταμείων (την ίδια στιγμή για την επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών προβλέπονται 50 δις ευρώ). Ο συνδυασμός της μείωσης των αποθεματικών ταμείων, της πτώσης των μισθών στον ιδιωτικό τομέα και της έκρηξης της ανεργίαςοδηγεί τα ταμεία σε κατάρρευση. Έχουν ήδη ανακοινωθεί οι μειώσεις στις κύριες και επικουρικές συντάξεις, στο εφάπαξ, μείωση των αναπηρικών συντάξεων στο 10% του εργατικού δυναμικού. Τέλος έχουμε τον καθορισμό της «ατομικής σύνταξης» βάσει ενός θεωρητικού ποσοστού απόδοσης, πράγμα που συνεπάγεται ατομική διαπραγμάτευση της ασφάλισης του καθενός.

Στο δημόσιο τομέα έχουν ανακοινωθεί 15.000 απολύσεις το 2012, στα πλαίσια της στρατηγικής για 150.000 απολύσεις μέχρι το 2015 και έναρξη των «αξιολογήσεων» από τους «εμπειρογνώμονες» με σκοπό την κατάργηση οργανισμών και περισσότερες απολύσεις τη στιγμή που έχουμε ελλείψεις προσωπικού σε σχολεία, νοσοκομεία, κτλ. Πέραν του ότι αυτή η διαδικασία πλήττει όσους απολυθούν, σημαίνει είτε ότι οι εναπομείνοντες θα αναλάβουν την εργασία αυτών που φεύγουν, είτε ότι θα μειωθεί η ποιότητα των υπηρεσιών του δημόσιου τομέα.

Τέλος έχουμε έχουμε τις ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων επιχειρήσεων με σκοπό τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος ευνοϊκού για τις επενδύσεις. Προτεραιότητα δίνεται στην ιδιωτικοποίηση της ενέργειας, πχ την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ η οποία περιλαμβάνει την πρόσβαση του ιδιώτη-επενδυτή στο λιγνίτη και τα υδροηλεκτρικά. Επίσης έχουμε την είσοδο ιδιωτών στο δίκτυο του ΟΣΕ, την ιδιωτικοποίηση αεροδρομίων και την απελευθέρωση στις οδικές μεταφορές (ΚΤΕΛ, ταξί, κτλ), καθώς τη συστηματική επίθεση στο δημόσιο χαρακτήρα του πανεπιστημίου. Φυσικά αυτό θα φέρει αύξηση των τιμών την οποία θα υποστούμε πάλι εμείς.

Είναι εμφανές ότι με την εφαρμογή των διατάξεων της δανειακής σύμβασης η καθημερινότητά μας αλλάζει άρδην. Κάθε κοινωνικό αγαθό, παιδεία, υγεία, ασφάλιση, εργασία αφαιρείται από τα χέρια μας και γίνεται θυσία στο βωμό του κέρδους του κεφαλαίου. Η κοινωνική ανισότητα διογκώνεται και η καθημερινότητά μας προβλέπεται τρις χειρότερη από τη σημερινή. Το δίλημμα Μνημόνιο ή χρεοκοπία είναι το παραμύθι που μας πλασάρουν για να δεχτούμε την εκμετάλλευση της νεολαίας, των εργαζομένων και των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας από τους ιδιώτες και τις επιχειρήσεις, χωρίς αντίδραση και διεκδίκηση των αναγκών μας και του πλούτου που παράγουμε. Με σκοπό τη διαμόρφωση δυσχερέστερων όρων, ώστε να μην οργανωθεί το εργατικό κίνημα και να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, χτυπάνε κάθε μέσο που έχει κατοχυρωθεί για την προστασία των εργαζομένων. Ως Ε.Α.Α.Κ.-Ιονίου θεωρούμε ότι κάθε φοιτητής, αυριανός εργαζόμενος, πρέπει να κατέβει στο δρόμο, οργανωμένα, και να μην επιτρέψει να εφαρμοστούν οι διατάξεις των δανειακών συμβάσεων, αλλά να διεκδικήσει αυτά που του ανήκουν.

·         Κάτω τα μνημόνια και η δανειακή σύμβαση. Παύση πληρωμών, διαγραφή του τοκογλυφικού χρέους. Έξοδος από το ευρώ και την Ε. Ε

·         ΟΧΙ στα χαράτσια, την αύξηση της φορολογίας στα λαϊκά στρώματα και τις απομακρυσμένες περιοχές. Αύξηση της φορολογίας του καφαλαίου κατά 45% για να καλυφθούν τα ελλείμματα.

·         Καμιά διάκριση παλιών και νέων εργαζομένων. Ίσα δικαιώματα για όλους. Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους. Καμία κατάργηση της ισχύος των συλλογικών συμβάσεων.

·         Κάθε σωματείο να συσταθεί και να αποφασίσει για τα εργασιακά και επαγγελματικά του δικαιώματα.ΟΧΙ στην υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων με μειωμένους μισθούς.

·         Δημόσια και δωρεάν υγεία και παιδεία για όλους. Αξιοπρεπείς συντάξεις για όλους. Όχι στη διάλυση των ταμείων.

Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση