Περιοδικό Κονσέρβα, Τεύχος Ι

ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ-ΕΑΑΚ★

Παρ’ όλη την μετατροπή της αδιαφορίας και της άγνοιας σε πολιτική άποψη, οι επιλογές κι οι αποφάσεις που λαμβάνονται κι εφαρμόζονται από την τρέχουσα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχουν πολύ πραγματικά αντικρίσματα. Ως φοιτητές του τμήματος πληροφορικής, ολοένα παρατηρούμε τον δυναμικό (από πλευράς αγοράς εργασίας – επαγγελματικής αποκατάστασης) κλάδο της επιστήμης μας να καταρρακώνεται. Χρονοβόρες, εξουθενωτικές δουλειές με ελάχιστες γνωστικές προϋποθέσεις απαιτούν μακροχρόνιες προϋπηρεσίες και εξειδικευμένα βιογραφικά. Πανεπιστήμια κλείνουν, συγχωνεύονται, χάνουν κεκτημένες λειτουργίες λόγω της συνεχούς μείωσης της κρατικής χρηματοδότησης που τα ωθεί στην αναζήτηση εξωτερικών πόρων για την κάλυψη των εξόδων τους (αυτοχρηματοδότηση). Η εξαθλιωμένη τριτοβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα καταστρέφει οποιοδήποτε όνειρο για ακαδημαϊκή μόνιμη επαγγελματική ενασχόληση, προκαλώντας προφανώς τους πιο λαμπρούς αποφοίτους συναδέλφους μας να την αναζητούν σε χώρες του εξωτερικού. Η απόκτηση της διδακτικής επάρκειας αποκολλήθηκε από το πτυχίο μας και προσφέρεται επί πληρωμή μέσω σεμιναρίων.

Το Ιόνιο Πανεπιστήμιο, αν και πιστό στην κεντρική διοίκηση του υπουργείου, χαρακτηρίζεται από πολλές ιδιαιτερότητες, οι οποίες κατά κύριο λόγο πηγάζουν από την τοπική κοινωνία της Κέρκυρας. Η τοπική επιχειρηματικότητα εξαρτάται εξ’ ολοκλήρου από την τουριστική περίοδο για να λειτουργήσει, μεταφέροντας τους φοιτητές ως καταναλωτική ομάδα στο περιθώριο. Τα εξωπραγματικά ενοίκια για σπίτια-τρύπες, παλιές αποθήκες που μετατράπηκαν σε χώρο φιλοξενίας κι ύστερα σε εξτραδάκι για τον ιδιοκτήτη, σε συνδυασμό με την διαρκώς υπολειτουργική φοιτητική μέριμνα, που ενώ μπορεί να τα σκάει χοντρά σε ξενοδόχους σε εποχές κρίσης, επιμένει να αρνείται τη δημιουργία οποιουδήποτε σχεδίου ανέγερσης νέας εστίας (η απάντηση είναι πάντα η ίδια: η μελέτη συνεχίζεται, εδώ και 10+ χρόνια), αποδεικνύουν την έλλειψη βασικών παροχών για φοιτητές διαφόρων πληττόμενων κοινωνικών ομάδων:

χωρίς λεφτά, δεν σπουδάζεις.

Ποια δημόσια και δωρεάν παιδεία; Ακόμα και το φοιτητικό εστιατόριο είναι μοιρασμένο σε δύο μεριές: 4 ευρώ για άφθονο μέτριο φαγητό Χούτος, 2 ευρώ για μικρή μερίδα κακό φαγητό Χούτος, που αν είσαι τυχερός (ή μάλλον πολύ άτυχος), θα μπορείς να το τρως άνευ αντιτίμου.

ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ-ΕΑΑΚ★

Οι λύσεις που βρίσκουμε είναι για τον καθένα διαφορετικές και προσαρμοσμένες στον χαρακτήρα του. Κάποιοι στερούν πολυτέλειες από τους γονείς τους, κάποιοι στερούν τα βασικά από τους γονείς τους, κάποιοι λιώνουν σε 1, κάποιοι σε 2 δουλειές, ενώ οι πιο ακραία επηρεασμένοι από την κατακρεούργηση των κοινωνικών πολιτικών του κράτους απλά εγκαταλείπουν το όνειρο μιας φυσιολογικής φοιτητικής καθημερινότητας, γυρίζοντας στον τόπο καταγωγής τους. Ακολουθούν προσπάθειες ταυτόχρονης εργασίας και εξ αποστάσεως αφιέρωσης άπλετου χρόνου με στόχο ένα πτυχίο που μπορεί σε λίγα χρόνια να μην υπάρχει πια (πολιτικές συγχώνευσης και κατάργησης σχολών).

Εν μέσω τόσων δυσμενών συνθηκών αρχίζει να ξεπροβάλλει ένα νέο πρόβλημα που θλίβει πολλούς: η εικόνα του άδειου αμφιθεάτρου. Ορίστε ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα που προκύπτει από συγκεκριμένες σύγχρονα εφαρμοζόμενες πολιτικές. Χάνεται η εμπιστοσύνη προς την εκπαίδευση. Δεν είναι πρόβλημα μόνο στο Ιόνιο, και δεν είναι πρόβλημα μόνο στα πανεπιστήμια. Η μη-υποχρεωτική δευτεροβάθμια εκπαίδευση αντιμετωπίζει την ίδια δυσκολία. Και ποιά είναι η λύση που δίνεται εκεί και τόσο καλά λειτουργεί;

Εφαρμόζονται «άτυπα» παρουσιολόγια σε εργαστήρια όπου η γραμματεία της σχολής υποστηρίζει ότι δεν προβλέπεται διαδικασία καταγραφής παρουσιών. Οι δικαιολογίες διαφέρουν ανά περίπτωση: κάποιοι δηλώνουν ότι το κρατάνε για τον εαυτό τους, για να φρεσκάρουν τη μνήμη τους με τα ονόματά μας, για να γνωρίζουν ποιος ασχολείται περισσότερο… Όπου κρατούνται τυπικά οι απουσίες με ενημέρωση της γραμματείας υποστηρίζουν ότι η στατιστική αποτυχία των φοιτητών στις εξετάσεις παρά την ευκολία των θεμάτων μετατρέπει την πρακτική των υποχρεωτικών παρακολουθήσεων σε μονόδρομο. Σε πλήρη αντιπαράθεση έρχονται όμως τα ξεχειλισμένα εργαστήρια: πολλές φορές μοιράζεται ένας υπολογιστής του εργαστηρίου μεταξύ 2 ή και 3 ατόμων. Γιατί αντί να μοιράζονται στα εργαστήρια οι φοιτητές ανάλογα το πραγματικό πλήθος των εγγεγραμμένων, μοιράζονται με βάση κάποια φλου πρόβλεψη κάποιου διαφορετικού, μικρότερου αριθμού.

Εμείς, ως ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ – ΕΑΑΚ, υποστηρίζουμε ότι οι λύσεις στα συλλογικά προβλήματα δεν πρέπει εξυπηρετούν ατομικά συμφέροντα. Η εξεταστέα ύλη οφείλει να είναι προκαθορισμένη, να διδάσκεται στα πλαίσια μαθημάτων αλλά και να προμηθεύεται δωρεάν σε όλους τους φοιτητές. Μόνο κάποια εξέταση μπορεί να προσδιορίσει τις γνώσεις του φοιτητή πάνω στην ύλη. Η αυξομείωση του τελικού βαθμού μπορεί να φαντάζει σχεδόν σαν μέση λύση, αλλά δε γεννηθήκαμε χθες. Τακτικές μερικής εφαρμογής κανόνων με στόχο την αποδοχή τους από το κοινό ανήκουν σε εταιρικές λογικές διοίκησης.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΗ ΠΑΡΟΥΣΙΟΛΟΓΙΩΝ

ΕΝΑΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΦΟΙΤΗΤΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ

ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

ΑΝΕΓΕΡΣΗ ΝΕΑΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗΣ ΕΣΤΙΑΣ

ΜΑΥΡΟ ΣΕ ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗΣ ΤΩΝ ΠΤΥΧΙΩΝ ΜΑΣ

ΣΤΑ ΑΤΟΜΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ!

Παρόλο που το τελευταίο διάστημα έχουν γίνει κάποιες προσπάθειες από την πλευρά της ηγεσίας του τμήματος για βελτίωση των υποδομών, υπάρχουν ακόμα σοβαρά ζητήματα, τα οποία χρήζουν προσοχής. Μπορεί για κάποιους να φαντάζουν αμελητέα αλλά επί της ουσίας είναι άκρως σημαντικά για τη σωστή λειτουργία του τμήματος και την διεκπεραίωση των σπουδών μας.

Ως ΑΡΤ-ΕΑΑΚ και ως μέλη της φοιτητικής κοινότητας απαιτούμε:

• Κατάργηση όλων των αλυσίδων στα μαθήματα του τμήματος. Θεωρούμε ότι οι φοιτητές είναι αρκετά ικανοί από μόνοι τους να αντιληφθούν τη σειρά επιλογής των μαθημάτων.
• Ελεύθερη πρόσβαση όλων των φοιτητών ανεξαρτήτου έτους στον υπάρχοντα εξοπλισμό του τμήματος. Παρόλο που αυτός ο εξοπλισμός είναι άκρως ελλιπής, ο δανεισμός του από τους φοιτητές χωρίς την επέμβαση προσωπικών κριτηρίων του υπεύθυνου καθηγητή είναι απαραίτητη.
• Αύξηση του εξοπλισμού του τμήματος. Δεν νοείται για εμάς ένα τμήμα το οποίο έχει περίπου 100 εισακτέους ανά έτος, να έχει 10 κάμερες αναγκάζοντας έτσι τους φοιτητές και τις οικογένειές τους να πληρώνουν ακριβό υλικοτεχνικό εξοπλισμό, τον οποίο δεν μπορούν.
• Αύξηση των ωρών και ημερών εξυπηρέτησης των φοιτητών από τη γραμματεία. Είναι απαράδεκτο ενώ οι υπάλληλοι βρίσκονται εκεί να μην δέχονται τους φοιτητές, αλλά να δέχονται τους καθηγητές καθ’ όλη τη διάρκεια του ωραρίου εργασία τους. Ένα τμήμα πανεπιστημίου αποτελείται κατά 98% από φοιτητές. Δεν μπορούν να μας αγνοήσουν, όσο και αν προσπαθήσουν!
• Άμεση ενημέρωση για την πιθανότητα συγχώνευσης του ΤΗΧΕΙ με τμήμα του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων.

Η κατάσταση αυτή δεν είναι τοπικό φαινόμενο. Η υποχρηματοδότηση της παιδείας είναι πανελλαδικά αποτέλεσμα περικοπών βάση των μνημονίων, με σκοπό την κατάργηση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης.

Αυτό για μας είναι ανεπίτρεπτο! Καμιά κυβέρνηση και καμιά διοίκηση δεν πρόκειται να λύσουν τα προβλήματα μας. Μπορούμε, όμως, να τα λύσουμε εμείς ως φοιτητές μέσα από τους αγώνες μας και τις γενικές μας συνελεύσεις. Στην τελική, όλα αυτά δεν είναι προνόμια. Μας ανήκουν δικαιωματικά και μας τα έχουν στερήσει με τη βία. Είναι δική μας υπόθεση, λοιπόν, να τα διεκδικήσουμε συλλογικά!

Α.Ρ.Τ. - ΕΑΑΚ

ΣΤΑ ΑΤΟΜΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ

Τα τελευταία χρόνια, οι φοιτητές του Ιονίου Πανεπιστημίου, γινόμαστε μάρτυρες μίας ολοένα και αυξανόμενης δυσχέρειας του πανεπιστημίου να καλύψει τις ανάγκες των φοιτητών για την ολοκλήρωση των σπουδών τους.

Ας κάνουμε μια αποτίμηση των παροχών που εμείς στερούμαστε.

• Απαγορεύεται στους φοιτητές να χρησιμοποιήσουν το φωτοτυπικό μηχάνημα με αποτέλεσμα να πληρώνουν για την εκτύπωση σημειώσεων εκτός πανεπιστημίου.
• Ζητάνε εθελοντική εργασία από τους φοιτητές, στα διάφορα εργαστήρια γιατί δεν υπάρχει προσωπικό να τα λειτουργήσει.
• Οι περισσότεροι προτζέκτορες του τμήματος είναι εδώ και καιρό χαλασμένοι
• Ορισμένοι καθηγητές χρησιμοποιούν ύλη που δεν περιλαμβάνεται στα προτεινόμενα βιβλία μέσω του Ευδόξου, άρα ο φοιτητής υποχρεώνεται να τα αγοράσει ή να τα δανειστεί από τη βιβλιοθήκη.
• Η βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου παρουσιάζει τρομερές ελλείψεις σε βιβλία τόσο σε ποικιλία όσο και σε αριθμό αντιτύπων με αποτέλεσμα οι φοιτητές να αναγκαζόμαστε να αγοράζουμε ή να δανειζόμαστε βιβλία για τις εξεταστικές και τις εργασίες μας. Ακόμα μεγαλύτερες ελλείψεις παρουσιάζονται για τους μεταπτυχιακούς φοιτητές ή για αυτούς που κάνουν την πτυχιακή εργασία τους, με αποτέλεσμα κάποιοι από αυτούς να χρειάζεται να εγκαταλείψουν για αρκετό διάστημα την Κέρκυρα αναζητώντας βιβλιοθήκες με επαρκέστερο υλικό.
• Κάθε χρόνο, ο αριθμός των φοιτητών που στεγάζονται και σιτίζονται μειώνεται. Για να είναι κανείς δικαιούχος των παραπάνω πρέπει να βρίσκεται τουλάχιστον στα όρια της φτώχειας. Για τη στέγαση φοιτητών υπάρχουν η φοιτητική εστία και τα συμβεβλημένα ξενοδοχεία για τα οποία το πανεπιστήμιο πληρώνει αδρά, αντί να προβεί σε ανέγερση και άλλης φοιτητικής εστίας. Επιπλέον αυτά τα ξενοδοχεία βρίσκονται εκτός της πόλης με αποτέλεσμα όσοι από εμάς μένουν σε αυτά να πληρώνουν καθημερινά εισιτήρια και να έχουν δύσκολη πρόσβαση στην πόλη. Όσον αφορά την κατάσταση στην φοιτητική εστία, μπορούμε να τη χαρακτηρίσουμε τουλάχιστον άθλια. Η θέρμανση είναι ανύπαρκτη, οι κουζίνες ανεπαρκείς και το ζεστό νερό είδος πολυτελείας. Το κερασάκι στην τούρτα είναι ότι μέσα σε δωμάτια - τρύπες μπορεί να στεγάζονται ως και τρία άτομα. Τον ίδιο χαρακτηρισμό μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και για τη λέσχη σίτισης, της οποίας το φαγητό είναι ποιότητας κάτω του μέτριου και οι μερίδες ανεπαρκείς.
• Οι τρεις μέρες λειτουργίας της γραμματείας και για μόνο δύο ώρες τη μέρα αποτελεί ένα ακόμη πρόβλημα για τους φοιτητές.

Θα ήταν, όμως, αφελές να θεωρούμε πως όλα τα παραπάνω αποτελούν απλώς αυθαιρεσία της διοίκησης του πανεπιστημίου, όταν τα περισσότερα αποτελούν πανελλαδικό φαινόμενο. Η κατάσταση αυτή είναι η άμεση επίπτωση της πολιτικής λιτότητας που ακολουθούν όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις στον τομέα της παιδείας, δηλαδή η υποχρηματοδότησή της που έχει σαν αποτέλεσμα την κατάργηση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της. Σε αυτή ακριβώς την κατεύθυνση, έρχεται το νομοσχέδιο του υπουργού παιδείας Κ. Γαβρόγλου να μειώσει κι άλλο τη χρηματοδότηση της παιδείας, να κλείσει και να συγχωνεύσει τμήματα, να ανοίξει τις πόρτες των πανεπιστημίων σε ιδιώτες των οποίων τα συμφέροντα έρχονται σε άμεση σύγκρουση με αυτά των φοιτητών.

Είναι πλέον βέβαιο, ότι καμία κυβέρνηση και καμία διοίκηση δεν θα λύσει τα προβλήματά μας. Θα λυθούν μόνο με τη δική μας διεκδίκηση, μέσα από τους αγώνες μας που θα προέρχονται από τις γενικές συνελεύσεις των φοιτητικών μας συλλόγων, όπως και στο παρελθόν. Τα αιτήματα μας είναι δίκαια και μάλιστα όχι με κάποια γενική - αφηρημένη έννοια. Αποτελούν δικαίωμα και όχι προνόμιο, για τον πολύ απλό λόγο ότι τα χρήματα που ξοδεύονται για όσα αναφέραμε παραπάνω, έχουν βγει από τη φορολόγηση του εργαζόμενου λαού. Είναι δική μας υπόθεση να διεκδικήσουμε αυτά που μας ανήκουν.

ΑΝΤΙ.ΡΙ.Σ.Ι ΕΑΑΚ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ Vol. III,

Η εκδίκηση του σουρεαλισμού

Στον αχανή και εμπορευματοποιημένο ακαδημαϊκό κόσμο επικρατεί ένα περίεργο φαινόμενο που ονομάζουμε «αξιοκρατία του φαίνεσθαι». Στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης και της μετατροπής της έρευνας και της εκπαίδευσης σε μια ακόμη αγορά, τα πανεπιστήμια και οι σχολές βυθίζονται στο τρυπάκι του «marketing» και ενδιαφέρονται παραπάνω για το πώς θα προσελκύσουν περισσότερο κόσμο παρά για το τι θα παρέχουν σε αυτόν τον κόσμο. Αυτό κατά συνέπεια σημαίνει ότι αν μια σχολή ή ένα τμήμα δεν τους συμφέρει οικονομικά το κλείνουν ή το συγχωνεύουν (ασχέτως αν το αντικείμενό του είναι μοναδικό) για χάρη του κέρδους και του κεφαλαίου.
Η ηγεσία του Ιονίου Πανεπιστημίου, πιστή στις χρόνιες τακτικές των κοινωνικών διασυνδέσεων και του «μέσου», δεν αποτελεί εξαίρεση. Αποφασίζει να διαφημίσει το Πανεπιστήμιο, με αναγορεύσεις πολιτικών και θρησκευτικών προσωπικοτήτων, με coffee brunch, επίσημα δείπνα και μπουφέδες, τρέφοντας την αυταπάτη ότι εν μέσω περικοπών μπορούν ανενόχλητοι να διατηρήσουν το κοινωνικό status της ακαδημαϊκής καριέρας τους στις πλάτες των φοιτητών. 
Ο Πρύτανης, Β. Χρυσικόπουλος, θεωρεί θεμιτή την τρέχουσα εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, πάντα συνεπής στις επιταγές του Υπουργείου Παιδείας και στην διεύρυνση της σφαίρας επιρροής του και τα “κονέ”. Μας το ξεκαθάρισε υπογράφοντας την πρόταση συγχώνευσης του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων με το Ιόνιο Πανεπιστήμιο, μια πρόταση που απομακρύνει εκατοντάδες φοιτητές από τον τόπο διαμονής και φοίτησής τους, ακυρώνοντας επιπλέον την επιλογή και το γνωστικό τους αντικείμενο. Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι η βιασύνη του Υπουργού να στηρίξει το εγχείρημα και την εικόνα του υποσχόμενος διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων των αποφοίτων, προστασία των ελάχιστων διορισμένων μόνιμων καθηγητών μέχρι και επιπλέον χρήματα!
Δεν έχουμε, όμως, την πολυτέλεια να μιλάμε για «Μικρές Οξφόρδες»! Είμαστε ένα μικρό επαρχιακό πανεπιστήμιο, το οποίο όχι μόνο δεν μπορεί να αντέξει επιπλέον φοιτητές, αλλά δεν μπορεί καν να συντηρήσει τους ήδη υπάρχοντες και να τους παρέχει σίτιση-στέγαση και δωρεάν εκπαίδευση! Η μόνη “βοήθεια” που βλέπουμε ως φοιτητές είναι ένα άθλιο φοιτητικό εστιατόριο κερδοσκοπικού χαρακτήρα καθώς το διαχειρίζεται ιδιώτης, μία φοιτητική εστία που οι διοικητικές αυθαιρεσίες και ο υπερβολικός αριθμός φοιτητών ανά δωμάτιο θυμίζουν συνθήκες Κατοχής, ευρηματικές ιδέες για συνεργασία με ξενοδοχεία εκτός πόλης με γελοίες εκπτώσεις στις μεταφορές από και προς εκείνα. Σε όλα αυτά προστίθενται η έλλειψη καθηγητών και τεχνικών, αιθουσών διδασκαλίας, υλικοτεχνικού εξοπλισμού, γραφικής ύλης και πολλών άλλων μικρών και μεγάλων “τεχνητών” προβλημάτων.
Τεχνητά γιατί απορρέουν από μια ιδεολογία που θέλει επιχειρηματικά δραστήρια και κερδοφόρα πανεπιστήμια στα μεγάλα αστικά κέντρα με φοιτητές-πελάτες, αποκλειστικά για ευκατάστατες κοινωνικές ομάδες. Η ιδεολογία αυτή ονομάζεται νεοφιλελευθερισμός και αποτελεί το συμβόλαιο θανάτου της ελεύθερης διακίνησης ιδεών.
Στο πλαίσιο αυτό, ο ν. Γαβρόγλου επαναφέρει κατακρεουργημένο, ένα πλασματικό πανεπιστημιακό άσυλο, μόνο για τα μάτια του κόσμου και τη διατήρηση του αριστερού προσωπείου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Με απλά λόγια, αναφέρει ότι το Πρυτανικό Συμβούλιο μπορεί σε οποιαδήποτε κατάσταση θεωρεί αυτό αναγκαία, να παραβλέψει το άσυλο και να αποφασίσει την επέμβαση αστυνομικών δυνάμεων σε χώρους των ΑΕΙ-ΤΕΙ, όπως ακριβώς συμβαίνει κατ’ εξακολούθηση εδώ στο Ιόνιο κάθε φορά που κινητοποιούνται μαζικά οι φοιτητές. Για όποιον δεν γνωρίζει, το Πρυτανικό συμβούλιο απαρτίζεται από τον Πρύτανη, τον Αντιπρύτανη κι έναν εκπρόσωπο φοιτητών, σε μια προσπάθεια τους να μας κάνουν συνένοχους στην καταπάτηση των ίδιων μας των δικαιωμάτων! Παρόμοια λειτουργούν όλα τα διοικητικά όργανα των ιδρυμάτων αποσυνδέοντας σε πρώτο επίπεδο τον φοιτητή από το σύλλογο του και τον κοινωνικό χώρο της σχολής του και σε δεύτερο από την οργάνωσή του σε σωματείο στην απίθανη περίπτωση που βγει στην αγορά εργασίας.
Ίσως το πιο τραγελαφικό και μελανό σημείο του νόμου είναι μία ακόμα παραπλανητική κατάργηση του θεσμού του Συμβουλίου Ιδρύματος την ίδια στιγμή που εισάγεται για πρώτη φορά η έννοια της οικονομικής αυτοδιαχείρισης. Η κρατική χρηματοδότηση έχει φτάσει στα τάρταρα προκειμένου να δικαιολογηθεί η χρηματοδότηση από ιδιωτικές επιχειρήσεις που επεμβαίνουν στην εκπαιδευτική διαδικασία με σκοπό την εξυπηρέτηση δικών τους συμφερόντων. Στην ίδια μοίρα μπαίνουν και οι σχολές που προσέφεραν διδακτική επάρκεια στους αποφοίτους τους, καθώς πλέον θα αναγκάζονται να πληρώνουν για την απόκτηση της. Αλλά η παράνοια δεν σταματάει εδώ! Τα νέα Μεταπτυχιακά Προγράμματα προβλέπουν τέλη εγγραφής ενώ ουσιαστικά έχουν δημιουργηθεί αφαιρώντας ύλη και μαθήματα από τον βασικό κύκλο σπουδών της εκάστοτε σχολής, υποβαθμίζοντας όχι μόνο την τυπική αξία του πτυχίου αλλά και της ουσιαστικής μάθησης. 
Ως ΕΑΑΚ Ιονίου Πανεπιστημίου τασσόμαστε ενάντια σε κάθε αλλαγή που υποβαθμίζει την ποιότητα των σπουδών μας! Θέλουμε ένα δημόσιο-δωρεάν πανεπιστήμιο για όλους!
Δεν μπορούμε να μένουμε άπραγοι τη στιγμή που καταστρέφουν το μέλλον μας! Κάτω ο ν.Γαβρόγλου!

ΕΑΑΚ Ι.Π. για την ανατροπή

ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ . . .

Από την αρχή της χρονιάς, η κατάσταση στο ΙΟΝΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ συνεχώς χειροτερεύει, εκτός από την έλλειψη χώρων (οι αίθουσες είναι πολύ μικρές για τον αριθμό των φοιτητών που φιλοξενούν), δεν λειτουργούν και οι προτζέκτορες δυσχεραίνοντας την διαδικασία των μαθημάτων. Πιο συγκεκριμένα στο Αμφιθέατρο 2 και στην αίθουσα 1 δηλαδή στους 2 μεγαλύτερους χώρους του κτιρίου του ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ, οι προτζέκτορες είναι χαλασμένοι . . .

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΧΑΛΑΣΜΕΝΩΝ ΜΕ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥΣ ΠΡΟΤΖΕΚΤΟΡΕΣ .

ΣΤΗΝ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΘΑ ΒΓΟΥΜΕ ΝΙΚΗΤΕΣ . . .

ΕΑΑΚ - ΙΟΝΙΟΥ

ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΑ

      Μπορείς να αντέξεις τη μειωμένη χρηματοδότηση στη σχολή σου;

Είσαι έτοιμος να ζήσεις με 250€ το μήνα;

Θα μπορέσεις να ασχοληθείς με το αντικείμενό σου χωρίς ειδικά μαθήματα;

Είσαι έτοιμος να επιβιώσεις χωρίς δωρεάν σίτιση και στέγαση;

Μπορείς να αντέξεις τη ζωή στη σχολή σου χωρίς άσυλο;

Αν ναι τότε καλώς ήρθες στο ελληνικό πανεπιστήμιο!

Αν όχι…

     Τολμούμε να θεωρούμε δεδομένο ότι ο φοιτητής είναι ικανός να εντοπίσει τα αμφιθέατρα και τις αίθουσες, να βρει το λεωφορείο που θα τον φέρει στη σχολή του, να κρίνει ο ίδιος τη δυσκολία των μαθημάτων και να επιλέξει μόνος του που θα διασκεδάσει. Εμείς θα μιλήσουμε για κάποιες όψεις της φοιτητικής ζωής, πρωτόγνωρες για τον έλληνα φοιτητή αλλά κατά τη γνώμη μας πολύ ουσιαστικές για κάθε μέλος της ακαδημαϊκής κοινότητας.

Αναφερόμαστε στον εαυτό μας ως η γενιά των πειραματόζωων γιατί από τα μαθητικά μας χρόνια ερχόμαστε αντιμέτωποι με πολιτικές/πειράματα που μοναδικός σκοπός τους είναι η μετατροπή κάθε κοινωνικού αγαθού, στη δική μας περίπτωση της εκπαίδευσης και της γνώσης σε ένα εμπορεύσιμο/εξαγοράσιμο προϊόν. Πέραν του ιδεολογικού κενού που στιγματίζει στο πανεπιστήμιο επιχείρηση επιτυγχάνεται ο αποκλεισμός κοινωνικών στρωμάτων από τα πανεπιστήμια.

Οι συνθήκες διαβίωσής μας χωλαίνουν. Η ανεργία αυξάνεται και οι φόροι όσο πάνε και ανεβαίνουν χωρίς κοινωνικό αντίκρισμα. Με πρόφαση την έλλειψη χρημάτων, την ώρα που οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών εξαντλούν τον κρατικό προϋπολογισμό στην αποπληρωμή χρεών, η χρηματοδότηση στα Α.Ε.Ι. και τα Τ.Ε.Ι. μειώνεται συνεχώς.

Ερχόμαστε λοιπόν στο μικρόκοσμο του πανεπιστημίου μας (Ιόνιο) το οποίο έχει μεγάλη ιστορία στην εφαρμογή αντιδραστικών πολιτικών (καταστολή, αποκλεισμός φοιτητών από το φυσικό τους χώρο κ.α.). Από την πρώτη μέρα τα προβλήματα είναι εμφανή. Τμήματα του Ιονίου Πανεπιστημίου (Μεταφραστικό, Τ.ΗΧ.ΕΙ., Πληροφορική) λόγω έλλειψης αιθουσών και εργαστηρίων αναγκάζονται να χρησιμοποιούν το χώρο του τμήματος ιστορίας. Ο υπάρχων εξοπλισμός δεν επαρκεί για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των μαθημάτων λόγω του μεγάλου αριθμού φοιτητών ακόμα και μετά τη διαίρεσή τους σε τμήματα, με αποτέλεσμα να προτρέπει το φοιτητή να τον προμηθευτεί ο ίδιος (βιβλία φωτοτυπίες κ.α.). Οι περικοπές περιλαμβάνουν την έλλειψη διορισμών, θυσιάζοντας κενές θέσεις και μειώνοντας τους μισθούς του διδακτικού προσωπικού. Αυτό έχει αντίκτυπο και στα προγράμματα σπουδών που ολοένα και υποβαθμίζονται με λιγότερα μαθήματα αλλά και σημαντικές μετατροπές περικόπτοντας όχι μόνο βασικές πτυχές του κάθε αντικειμένου αλλά και την ενιαιότητα του κάθε πτυχίου.

     Οι κοινωνικές παροχές μας, κομμένες και ραμμένες στα μέτρα της αγοράς αποτελούν πιο πολύ πηγή εσόδων για τις εργολαβίες (φοιτητικό εστιατόριο με catering, φοιτητική εστία με συμβεβλημένα ξενοδοχεία), ενώ η μοναδική δομή που ελέγχεται εξ ολοκλήρου από το πανεπιστήμιο (εστία στο λιμάνι) προσφέρει μόνο άθλιες συνθήκες και λειτουργεί βυθισμένη στον αυταρχισμό της μέριμνας ( face control, στοίβαγμα τριών φοιτητών σε δίκλινα δωμάτια και 2 φοιτητών σε μονόκλινα). Τέλος το Ι.Π. δεν αποτελεί εξαίρεση στην επιβολή διδάκτρων στα μεταπτυχιακά. Τα τέσσερα από τα έξι τμήματα του Ιονίου, λειτουργούν με δίδακτρα στα μεταπτυχιακά τους προγράμματα.

Εμείς, όμως, λέμε ότι τα συμφέροντα των φοιτητών είναι συλλογικά: δωρεάν σίτιση- στέγαση, δωρεάν συγγράμματα, πανεπιστημιακό άσυλο, πτυχίο με ισχυρά επαγγελματικά δικαιώματα, συγκροτημένο φοιτητικό κίνημα με κάθε ακαδημαϊκή ελευθερία. Όλα αυτά δεν μας τα χάρισε κανείς! Είναι κατακτήσεις των φοιτητικών αγώνων, κατακτήσεις που ειδικά σήμερα είναι διαρκώς υπό διακύβευση και ο μόνος τρόπος να διασφαλιστούν είναι μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες! Η ζωή στο πανεπιστήμιο μπορεί και πρέπει να ελέγχεται από τους φοιτητές!

Από τη στιγμή που γράφτηκες στη σχολή, ανήκεις στο Σύλλογο Φοιτητών (Σ.Φ.). Όργανα του συλλόγου είναι η Γενική Συνέλευση (Γ.Σ.) και το Διοικητικό Συμβούλιο (Δ.Σ.).

Η Γενική συνέλευση είναι το ανώτατο όργανο λήψης αποφάσεων το φοιτητικού συλλόγου όπου συμμετέχει το σύνολο των φοιτητών της σχολής. Καθένας έχει δικαίωμα να μιλήσει, να συζητήσει, να συναποφασίσει. Η συνέλευση είναι το ζωντανό και αμεσοδημοκρατικό όργανο του φοιτητικού κινήματος καθώς είναι μια διαδικασία οργανωμένη από τα κάτω. Αυτό σημαίνει ότι η Γ.Σ. δεν είναι και δεν πρέπει να γίνει όργανο των παρατάξεων. Θέλουμε να γίνονται όσο το δυνατόν συχνότερα συνελεύσεις! Κατά τη διάρκεια της Γ.Σ. ο κάθε πολιτικός σχηματισμός ή το κάθε μέλος του συλλόγου έχει το δικαίωμα να καταθέσει το δικό του πλαίσιο, δηλαδή την δική του πρόταση για κάθε θέμα. Τα πλαίσια μπαίνουν προς ψήφιση και η τελική απόφαση ανήκει σε όλους τους φοιτητές.

     Το Διοικητικό Συμβούλιο είναι όργανο του συλλόγου φοιτητών με έδρες τις οποίες μοιράζονται εκλεγμένα μέλη του συλλόγου φοιτητών μέσω φοιτητικών εκλογών. Οι αποφάσεις του ΔΕΝ υπερβαίνουν αυτές της Γενικής Συνέλευσης. Οι διαδικασίες του είναι ανοιχτές και μπορεί να τις παρακολουθήσει όποιος φοιτητής το επιθυμεί.

Και γιατί ΕΑΑΚ;

Τα ΕΑΑΚ Ιονίου Πανεπιστημίου είναι ένας πολιτικός σχηματισμός που συμμετέχει στις διαδικασίες των συλλόγων και συγκροτεί με άλλα σχήματα απ’ όλη την Ελλάδα το δίκτυο σχημάτων της ΕΑΑΚ.

     Τα ΕΑΑΚ από την ίδρυσή τους έχουν πρωτοστατήσει στους μαζικούς φοιτητικούς αγώνες οι οποίοι έχουν πετύχει μια σειρά από υλικές νίκες, από μικρές καθημερινές μέσα στις σχολές έως τη συνολική αντίσταση σε μια σειρά από εκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις και νομοσχέδια. Με γνώμονα πάντα η ποιότητα σπουδών και ζωής μας να είναι με βάση τις ανάγκες μας, βάζει βάσεις για τη βελτίωση της εργασιακής μας προοπτικής και πάντα επιλέγει τη συλλογική δράση σε ό,τι επιχειρεί να υποβαθμίσει το μέλλον μας και να απαξιώσει τα κεκτημένα μας.

Ενιαία γιατί περικλείει ανεξάρτητα αριστερά σχήματα σε σχολές και πόλεις και στοχεύει στην ενοποίηση και στη χάραξη ενιαίας πολιτικής πρακτικής.

Ανεξάρτητη από κόμματα, μηχανισμούς, κράτος και από την αστική πολιτική. Προασπίζεται τις σύγχρονες ανάγκες και τα δικαιώματά μας.

Αριστερή γιατί είμαστε κομμάτι της αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Μιας αριστεράς που όταν οι ανάγκες μας δεν χωράνε στην πραγματικότητα δεν επιλέγει να αλλάξουμε τις ανάγκες μας, αλλά να αλλάξουμε την πραγματικότητα.

Κίνηση που ζει και αναπτύσσεται μέσα στις κινηματικές διαδικασίες. Κινείται στο δρόμο του νικηφόρου αγώνα προτάσσοντας τη λογική της συλλογικής δράσης. ΕΑΑΚ Ι.Π.