Τη στιγμή αυτή βρισκόμαστε εν μέσω μιας
παγκόσμιας, δομικής,
συστημικής κρίσης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση όπως ήταν αναμενόμενο επέλεξε να σώσει πάλι τους λίγους.
Αυτό προφανώς επιτυγχάνεται μόνο με πολιτικές άγριας λιτότητας γυρίζοντας μας
έτσι σε εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα. Η συγκυβέρνηση - εντολοδόχος της Ε.Ε.
προσπαθεί να εφαρμόσει την πολιτική αυτή μέσω των μνημονίων. Οι κοινωνικές αντιδράσεις είναι ηχηρές. Η απάντηση της κυβέρνησης είναι μία: ωμή καταστολή(παρά τη γελοία
και προσχηματική καταδίκη της βίας). Την είδαμε ακόμα με βάση τη θεωρία των δύο
άκρων να εξισώνει τους φασίστες με οποιονδήποτε αντιστέκεται στην καταστροφική
πολιτική της και τελικά να τσακίζει κάθε άλλον παρά τους φασίστες.
Στο τομέα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης
αυτό που η κυβέρνηση και οι εκφραστές της εντός πανεπιστημίου θέλουν να
εφαρμόσουν εντάσσεται στο
νόμο Διαμαντοπούλου και στο νομοσχέδιο Αρβανιτόπουλου. Αυτό που προσπαθούν να δημιουργήσουν είναι ένα
πανεπιστήμιο - επιχείρηση για λίγους, στο οποίο προφανώς δεν είναι δυνατό να
υπάρχει δημοκρατική διοίκηση και δημοκρατικές διαδικασίες γενικότερα. Καταργείται το άσυλο, κεκτημένο μέσα από σκληρούς αγώνες.
Οι φοιτητές δεν
εκπροσωπούνται πλέον σε κανένα από τα όργανα συνδιοίκησης του πανεπιστημίου. Σε αυτό το πλαίσιο
κινείται και η προσπάθεια
κατάργησης των φοιτητικών συλλόγων. Όσον αφορά τη Φοιτητική Μέριμνα, σίτιση,
στέγαση και αναλώσιμα, περικόπτονται και τείνουν να εξαφανιστούν.
Αναλυτικότερα, στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο όσοι φοιτητές τόλμησαν να αντιταχθούν σε όσα
αναφέρθηκαν παραπάνω βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια ποικιλότροπη καταστολή.
Αρχικά είχαμε αδικαιολόγητες συλλήψεις
27 φοιτητών στις 17/1/2013, οι οποίοι βρίσκονταν στο κτήριο της Πρυτανείας,
με μόνο αίτημα να
συνομιλήσουν με τις Πρυτανικές Αρχές, αφού οι προσπάθειες να δοθεί ραντεβού
είχαν αγνοηθεί από την Πρύτανη (υποψήφια
με την Ν.Δ. συνοδοιπόρο δηλαδή του Ν. Δένδια). Στις 9/4 του ίδιου έτους
δε διστάζουν να καλέσουν τα ΜΑΤ για να ξυλοκοπήσουν και να συλλάβουν φοιτητές καθώς θέλησαν να
αξιοποιήσουν εγκαταλειμμένο χώρο του πανεπιστημίου για τη δημιουργία Φοιτητικού
Στεκιού. Επιπλέον, ο πανεπιστημιακός χώρος περικλείεται από κάγκελα ενώ η
απαγόρευση εισόδου μετά τις 9.00 μ.μ. (που μας έγινε γνωστή με ένα διάταγμα της
πρυτάνεως) τηρείται επιλεκτικά. Ακόμα οι αίθουσες του πανεπιστημίου ανοίγουν
μόνο για τα μαθήματα και οποιαδήποτε
άλλη δραστηριότητα εντός τους απαγορεύεται.
Φαίνεται πως όλα αυτά δεν έφθασαν ίσως δεν
τρομοκράτησαν αρκετά. Έτσι οι «καλοθελητές» καθηγητές Ιωάννης Σαριδάκης (πρώην επίκουρος καθηγητής του Ι.Π.), Σταύρος Κάτσιος (οικονομικός διευθύνων
του Ι.Π. και πρώην αντιπρύτανης) μαζί με
μέλη της ΠΑΣΠ ΑΕΙ Κέρκυρας διώκουν φοιτητές, πιστοί στην λογική της κυβέρνησης
αλλά και με τις ευλογίες της. Προφασίζονται μια σειρά κατηγοριών που
λαμβάνουν χώρα τα τελευταία τρία έτη στοχοποιώντας πέντε φοιτητές ανάμεσα σε εκατοντάδες
άτομα του φοιτητικού κινήματος, το οποίο παλεύει για το δημόσιο και δωρεάν
χαρακτήρα του πανεπιστημίου. Επίκεντρο
των κατηγοριών είναι η συνδικαλιστική δράση των διωκόμενων φοιτητών
καταθέτοντας ψευδή στοιχεία.
Στόχος τους η ποινικοποίηση κάθε μορφής αγώνα. Με το
τρόπο αυτό σπέρνουν τη τρομοκρατία για να δημιουργήσουν εν τέλει ένα πανεπιστήμιο-επιχείρηση αποκομμένο από το
κοινωνικό σύνολο με φοιτητές που δεν αμφισβητούν, δεν αντιστέκονται, δεν αγωνίζονται, γεγονός που οδηγεί στην
ανελευθερία έκφρασης ιδεών, τον εκφοβισμό
και την καταστολή κάθε φωνής που αντιδρά. Θέλουν να καταστήσουν τους φοιτητές
πειθήνια όντα που δεν θα εκφέρουν αντίθετη άποψη σχετικά με την νεοφιλελεύθερη
παιδεία ιδιωτικού χαρακτήρα και ευρωπαϊκών προτύπων που προωθούν.
Η καταστολή δεν περιορίζεται εντός
πανεπιστημίου αλλά την βιώνει και η τοπική κοινωνία της Κέρκυρας. Γιατροί διώκονται, γιατί σε
"έλεγχο" που έγινε στο Γενικό Νοσοκομείο Κέρκυρας είχαν την απαίτηση
να ζητήσουν την καταγραφή των προβλημάτων του νοσοκομείου. Άτομα
συλλαμβάνονται για αφισοκόλληση ενώ παράλληλα άλλοι προσαγάγονται με μοναδικό
αίτιο τη συμμετοχή τους σε πορεία. Το μήνυμα που προσπαθούν να στείλουν είναι
πως οποιοσδήποτε τολμά να κινητοποιηθεί στην Κέρκυρα θα αντιμετωπίζει και τις
‘‘συνέπειες’’.
Ως Ε.Α.Α.Κ. Ιονίου Πανεπιστημίου
δεν δεχόμαστε την επιβολή της
καταστροφικής πολιτικής της κυβέρνησης και της Ε.Ε. και καλούμε τον κόσμο να
δράσει συλλογικά. Δεν τρομοκρατούμαστε. Όσον αφορά τις διώξεις των φοιτητών στο
Ιόνιο Πανεπιστήμιο απαιτούμε να καταδικαστούν από όλα τα όργανα του
πανεπιστημίου και δηλώνουμε ότι η απάντηση θα δοθεί στους δρόμους μαζικά και
μέσα από δυναμικές αποφάσεις των Φοιτητικών Συλλόγων.
ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ ΟΜΩΣ ΔΕΝ
ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ,
ΠΩΣ Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΤΟΥΣ ΔΕ
ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΕΙ ΑΛΛΑ ΜΑΣ ΕΞΟΡΓΙΖΕΙ
ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΙΣ
ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ
